Qumështi i gjirit:Një nga mrekullitë më të jashtëzakonshme – dhe të nënvlerësuara – të natyrës

Në vitin 2008, biologia Katie Hinde zbuloi diçka që shkenca e kishte injoruar për shekuj me radhë: qumështi i gjirit nuk është vetëm ushqim. Është një formë komunikimi i gjallë.

Duke studiuar majmunët në Kaliforni, Hinde vuri re një model të habitshëm: foshnjat meshkuj merrnin qumësht më të trashë, më të pasur me yndyrë dhe proteina. Femrat, nga ana tjetër, merrnin qumësht më voluminoz, por të mbushur me kalcium. Ishte sikur trupi i nënës e dinte saktësisht se kë po ushqente – dhe reagonte në një mënyrë të personalizuar.

Por revolucioni i vërtetë erdhi me një zbulim që e ktheu biologjinë përmbys: “rrjedhja retrograde”.

Kur një i porsalindur thith, një pikë e vogël e pështymës së tij kthehet në trupin e nënës. Indi i gjirit e analizon atë, si një laborator i vogël i gjallë. Dhe në varësi të asaj që gjen – ethe, infeksion, stres – përbërja e qumështit ndryshon brenda disa orësh.

Nëse foshnja ka një infeksion, nëna prodhon antitrupa të përshtatur.
Nëse foshnja është e stresuar, qumështi ndryshon me hormone që e qetësojnë ose e forcojnë atë.

Qumështi ndryshon ditën dhe natën, bazuar në moshën dhe seksin e foshnjës, madje edhe në gjendjen emocionale të nënës.

Siç tha Katie Hinde:
“Qumështi i gjirit është ushqim. Është ilaç. Dhe është një mesazh.”
Deri më sot, asnjë teknologji në botë nuk ka arritur ta replikojë këtë dialog të heshtur midis dy trupave. Një gjuhë e sofistikuar dhe e padukshme, që shpaloset pikë pas pike.
Një nga mrekullitë më të jashtëzakonshme – dhe të nënvlerësuara – të natyrës.